تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها

قانون‌گذار با هدف حفظ کاربری زمین‌های زراعی و باغ‌ها و تداوم و ماندگاری بهره‌وری آنها در سال 1374 قانونی با عنوان «قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها»، به تصویب رساند تا از تغییر کاربری این اراضی و زمین‌ها جلوگیری نماید.

چه اراضی و زمین‌هایی شامل قانون «حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها»، می‌باشد؟

اراضی زراعی (زمین‌های کشاورزی) و باغ‌هایی که در خارج از محدوده قانونی شهرها و شهرک‌ها قرار گرفتند، موضوع این قانون هستند و محدوده قانونی شهرها بر اساس قانون تعاریف ضوابط و قوانین تقسیمات کشوری مصوب 1362 و محدوده شهرک‌ها بر مبنای مصوبه مراجع قانونی مربوطه صورت می‌گیرد.

در مورد محدوده روستاها در طرح‌های هادی یا بهسازی روستا، به محدوده‌ای گفته می‌شود که به تصویب مراجع قانونی مربوطه رسیده باشد و در روستاهای بدون طرح‌های هادی (راهنما) یا بهسازی محدوده مسکونی موجود در روستا ملاک و معیار است.

موارد ضروری تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها

بر اساس تبصره 1 ماده 1 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ‌ها، تشخیص موارد ضروری تغییر کاربری اراضی و زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها در هر استان به عهده کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان جهاد کشاورزی، ‌مدیر امور اراضی، رئیس سازمان مسکن و شهرسازی، مدیرکل حفاظت محیط‌زیست آن استان و یک نفر نماینده استاندار می‌باشد. به ریاست سازمان جهاد کشاورزی تشکیل می‌‌شود.

نماینده دستگاه اجرایی مربوطه می‌‌تواند بدون حق رأی در جلسات کمیسیون شرکت نماید.

سازمان جهاد کشاورزی موظف است حداکثر ظرف مدت دو ماه از تاریخ دریافت درخواست یا استعلام (پرسیدن) بر اساس نظر کمیسیون نسبت به صدور پاسخ اقدام نماید.

وظایف دبیرخانه کمیسیون چیست؟

بر اساس تبصره 1 ماده 1 این قانون، دبیرخانه کمیسیون در سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها زیر نظر رئیس سازمان مذکور تشکیل می‌شود و عهده‌دار وظیفه دریافت درخواست، تشکیل و تکمیل پرونده،‌ بررسی کارشناسی اولیه، مطرح نمودن درخواست‌ها به نوبت در کمیسیون و نگهداری سوابق (پیشینه) و مصوبات می‌باشد.

 http://rebrand.ly/3ef6f7